بررسی اثر کینزیوتیپ در درمان اپیکندیلیت خارجی آرنج

چکیده: اهداف: بررسی تاثیرات آنی وطولانی مدت روش کینزیوتیپ بر شدت درد حین فعالیت روزانه و با استفاده از الگومتر، آستانه فشاری درد، قدرت گرفتن دست و میزان ناتوانی عملکردی اندام فوقانی در افراد مبتلا به اپیکندیلیت خارجی آرنج با نقطه ماشه ای عضلات اکستانسور ساعد مقدمه: التهاب اپیکندیل خارجی آرنج یک پاتولوژی رایج در ناحیه آرنج می باشد که خود را به صورت درد در قسمت خارجی آرنج نشان می دهد. برخلاف مدل های قدیمی که آسیب بافت همبند و تاندون را علت اولیه درد آرنج می دانستند،تراول و سیمون نشان دادند که نقاط ماشه ای مایوفیشیال در عضلات ترایسپس و اکستانسور ساعد می تواند از علت های دردی باشد که به عنوان التهاب اپیکندیل خارجی آرنج تشخیص داده می شود. شکایت اصلی این بیماران درد در ناحیه آرنج و ساعد و کاهش قدرت گرفتن دست می باشد. اخیرا استفاده از روش کینزیوتیپ به عنوان یک روش غیرتهاجمی به منظور برگرداندن عملکرد نرمال عضلات و مفاصل، ایجاد بیومکانیک طبیعی بافتی به وسیله کاهش درد و احیای هموستاز بافتی در توانبخشی مطرح شده است. با توجه به تئوری تاثیر کینزیوتیپ بر روی فاشیا و گیرنده های مکانیکی پوستی، در این مطالعه جهت درمان اپیکندیلیت خارجی آرنج از نوار کینزیوتیپ استفاده شده است. روش اجرا: در این مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی 30 شرکت کنندهخانم با تشخیص اپیکندیلیت خارجی آرنج و وجود نقطه ماشه ای درعضلات اکستانسور ساعد به صورت تصادفی به دو گروه (15 نفری) کینزیوتیپ با و بدون تنشن تقسیم شدند. متغیرها قبل و بعد از هر جلسه درمانی و یک هفته بعد از شروع درمان مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری کاهش معنادار ناتوانی عملکرد اندام فوقانی و شدت درد حین فعالیت روزانه و اغزایش آستانه فشاری درد در هر دو گروه را نشان داد(p<0.05). با این حال نتایج در گروه کینزیوتیپ معنی دارتر بود. نتیجه گیری: هر دو روش کینزیوتیپ با و بدون تنشن می توانند باعث کاهش شدت درد حین فعالیت های روزانه و بهبودی ناتوانی عملکردی اندام فوقانی در افراد مبتلا به التهاب اپیکندیل خارجی آرنج همراه با نقطه ماشه ای در اکستانسورهای ساعد گردند، ولی کینزیوتیپ با تنشن نسبت به بدون تنشن موثرتر است. کلید واژه ها:اپیکندیلیت خارجی آرنج، کینزیوتیپ، نقطه ماشه ای،قدرت گرفتن دست